Biuletyn Informacji Publicznej - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie - treść decyzji 60.3.2021 z dn. 16 listopada 2021 r.

Olsztyn, dnia 16 listopada 2021 roku

SKO.60.3.2021

Decyzja

Na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. 2021,  poz. 735 ze zm.)  oraz art. 84 ust. 1 – 2 i art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenie oddziaływania
na środowisko (t.j. Dz. U. 2021, poz. 247 ze zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze
w Olsztynie w składzie:

Przewodniczący   -  Wojciech Fiebig

       Członkowie:  -  Anna Barkowska

                             -  Jakub Szczupakowski

 po rozpatrzeniu wniesionego przez M. Z. odwołania od wydanej przez Burmistrza Ornety decyzji z dnia 11 grudnia 2020 r., znak: ROŚ.6220.9.2020, stwierdzającej brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy do 1 MW na działkach o numerach ewidencyjnych 10/3 i 10/4, obręb Opin, gmina Orneta,

 rozstrzygnęło

utrzymać zaskarżoną decyzję w mocy w całości.

 Uzasadnienie

 Z akt sprawy wynika, iż w dniu 4 sierpnia 2020 r. do Urzędu Miejskiego w Ornecie wpłynął wniosek PWB Sp. z o. o. o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy do 1 MW na działkach o numerach ewidencyjnych 10/3 i 10/4, obręb Opin, gmina Orneta. Do wniosku załączono szereg niezbędnych załączników, w tym kartę informacyjną przedsięwzięcia.

W związku z powyższym organ pierwszej instancji, po uzupełnieniu wniosku i ustaleniu kręgu stron niniejszego postępowania, zawiadomił strony o wszczęciu postępowania w przedmiotowej sprawie. Następnie zaś organ pierwszej instancji wystąpił do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie, Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lidzbarku Warmińskim oraz Zarządu Zlewni w Elblągu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie o wyrażenie opinii czy dla planowanego przez wnioskodawcę przedsięwzięcia istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.

W dniu 27 sierpnia 2020 r. do Urzędu Miejskiego w Ornecie wpłynęło uzupełnienie Karty informacyjnej przedsięwzięcia, jaka została złożona wraz z inicjującym niniejsze postępowanie wnioskiem. Dokument ten został przesłany organom współdziałającym przez organ pierwszej instancji.

Z akt sprawy wynika, iż w dniu 3 września 2020 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie wydał opinię znak: WSTE.4220.142.2020.RG, w której stwierdził, że dla planowanego przez wnioskodawcę przedsięwzięcia nie istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Jednocześnie organ ten wskazał na konieczność podjęcia przez wnioskodawcę wymienionych w opinii działań na etapie realizacji i eksploatacji planowanego przedsięwzięcia. Z kolei w dniu 9 września 2020 r. Dyrektor Zarządu Zlewni w Elblągu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wydał opinię znak: GD.ZZŚ.2.435.152.2020.PK, w której stwierdził, że dla planowanego przez wnioskodawcę przedsięwzięcia nie istnieje potrzeba przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Przy czym organ ten również wskazał na konieczność uwzględnienia w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wskazanych w opinii warunków i wymagań. Natomiast w dniu 9 września 2020 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lidzbarku Warmińskim wydał opinię sanitarną znak: ZNS.4083.21.2020.
W opinii tej również i ten organ stwierdził, że dla planowanego przedsięwzięcia nie istnieje potrzeba przeprowadzenia oceny jego oddziaływania na środowisko.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 8 września 2020 r. do Urzędu Miejskiego w Ornecie wpłynęło złożone przez A. T., jedną ze stron postępowania, pismo zawierające jego stanowisko w sprawie, a w szczególności zastrzeżenia co do możliwości realizacji planowanego przedsięwzięcia. W szczególności zaś wskazał on, iż wydając decyzję środowiskową organ pierwszej instancji winien uwzględnić konieczność zapewnienia swobodnego ruchu pojazdów (w tym kombajnów i zespołów pojazdów rolniczych) po drogach znajdujących się w sąsiedztwie terenu, na którym planowane przedsięwzięcie ma zostać zrealizowane. W ocenie A. T. w toku prowadzonego postępowania organ pierwszej instancji winien także rozważyć wpływ planowanego przedsięwzięcia na chroniony na tym obszarze, wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach. Co więcej organ pierwszej instancji winien rozważyć też wpływ realizacji planowanego przedsięwzięcia na krajobraz kulturowy z uwagi na fakt, iż w bezpośrednim sąsiedztwie terenu, na którym przedsięwzięcie ma zostać zrealizowane (to jest w odległości około 10 m) znajduje się kapliczka przydrożna stanowiąca element ciągu kapliczek przydrożnych pomiędzy Sanktuarium Maryjnym w Krośnie, a zabytkowym kościołem w Opinie. Autor pisma zwrócił również uwagę, że na sąsiadującej z terenem, na którym planowane przedsięwzięcie ma zostać zrealizowane działce o numerze ewidencyjnym 11/6 znajdują się tereny podmokłe czasowo zalewane w okresie wiosennym, które stanowią miejsca lęgowe ptaków. Z kolei
w dniu 9 września 2020 r. do Urzędu Miejskiego w Ornecie podanie innej ze stron niniejszego postępowania – M. Z.. W podaniu tym strona złożyła wyjaśnienia i podniosła zastrzeżenia w stosunku do realizacji planowanego przez wnioskodawcę przedsięwzięcia o treści tożsamej, jak zastrzeżenia i wyjaśnienia złożone w przedmiotowej sprawie przez A. T. w piśmie, które wpłynęło do organu pierwszej instancji w dniu 8 września 2020 r.

W związku z informacjami uzyskanymi od A. T. i M. Z. organ pierwszej instancji w dniu 24 września 2020 r. wystąpił do Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Olsztynie o wskazanie czy znajdująca się w pobliżu terenu planowanego przedsięwzięcia przydrożna kapliczka widnieje w rejestrze zabytków oraz czy ona sama, lub teren wokół niej, objęte są ochroną, jako krajobraz kulturowy. Organ pierwszej instancji zwrócił się również o wskazanie ewentualnych zagrożeń, jakie mogłyby wpłynąć na utratę walorów kulturowych tego miejsca w wyniku realizacji planowanego przez wnioskodawcę przedsięwzięcia. Ponadto organ pierwszej instancji wystąpił o wskazanie warunków i wymagań, które należałoby podjąć na etapie realizacji, eksploatacji i likwidacji planowanego przedsięwzięcia. Ponadto organ pierwszej instancji wystąpił do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie o wskazanie ewentualnych zagrożeń, jakie mogłyby się wiązać z realizacją i eksploatacją planowanego przedsięwzięcia dla Obszaru Chronionego Krajobrazu Równiny Orneckiej, a także o wskazanie ewentualnych działań, jakie należałoby podjąć w celu zapobieżenia tym zagrożeniom.

W dniu 28 września 2020 r. do Urzędu Miejskiego w Ornecie wpłynęło podanie E. B. (strony postępowania). W podaniu tym wskazała, iż prowadzi działalność w zakresie pszczelarstwa. Co więcej wyjaśniła również, iż jej pasieki rozmieszczone są, za zgodą właścicieli, na nieruchomościach znajdujących się w pobliżu terenu planowanej inwestycji. W związku z czym zwróciła się ona do organu pierwszej instancji o uwzględnienie przy wydaniu decyzji środowiskowej kwestii związanych z zapewnieniem jej swobodnego dostępu do stanowiących jej własność pasiek w celu ich obsługi, a także rozważenie kwestii związanych z oddziaływaniem planowanego przedsięwzięcia na pszczoły. Strona w swoim podaniu zwróciła również uwagę na konieczność wyjaśnienia (podnoszonych już przez inne strony postępowania) zagadnień związanych z wpływem realizacji i funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia na Obszar Chronionego Krajobrazu Równiny Orneckiej, obiekty kultu religijnego, krajobraz kulturowy oraz miejsca lęgowe ptaków.

Z akt sprawy wynika, iż w dniu 13 października 2020 r. do Urzędu Miejskiego w Ornecie wpłynęło pismo Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie, w którym organ ten wskazał, iż planowane przedsięwzięcie ma zostać zrealizowane poza Obszarem Chronionego Krajobrazu Równiny Orneckiej. W związku z tym inwestycja ta nie naruszy obowiązujących na tym terenie zakazów i ograniczeń. W ocenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie planowane przez wnioskodawcę przedsięwzięcie (z uwagi na jego charakter, skalę, lokalizację i zasięg oddziaływania) nie stoi w sprzeczności z celami ochrony, dla których powyższy obszar został wyznaczony, a także nie naruszy spójności krajowego systemu obszarów chronionych.

Z kolei w dniu 5 listopada 2020 r. do Urzędu Miejskiego w Ornecie wpłynęło pismo Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, w którym wskazano, że znajdująca się w pobliżu terenu planowanego przedsięwzięcia kapliczka oraz obszar wokół niej nie zostały wpisane do rejestru zabytków, ani ujęte w wojewódzkiej ewidencji zabytków. Na tym terenie nie znajdują się również stanowiska archeologiczne objęte ochroną konserwatorską.

Będącą przedmiotem odwołania decyzją z dnia 11 grudnia 2020 r., znak: ROŚ.6220.9.2020, organ pierwszej instancji stwierdził brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy do 1 MW na działkach o numerach ewidencyjnych 10/3 i 10/4, obręb Opin, gmina Orneta. Co więcej w decyzji tej organ pierwszej instancji określił w stosunku do planowanego przedsięwzięcia wymagania w zakresie korzystania ze środowiska na etapie jego realizacji i eksploatacji, a także wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w projekcie budowlanym. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji opisał przebieg prowadzonego w przedmiotowej sprawie postępowania oraz dokonane w jego wyniku ustalenia. Organ wskazał również podstawy prawne wydanego rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu tej decyzji organ pierwszej instancji odniósł się także do zastrzeżeń i wątpliwości podnoszonych w toku postępowania przez strony.

Od decyzji tej w ustawowym terminie odwołał się M. Z. W odwołaniu tym zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie:

1. art. 61 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 w związku z art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. ca ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko poprzez nieprzeprowadzenie oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na krajobraz, w tym krajobraz kulturowy,
   w sytuacji gdy dowody zebrane w sprawie wskazywały na taką konieczność;
2. art. 82 ust. 2 pkt 2 powołanej wyżej ustawy poprzez wadliwe uzasadnienie decyzji, polegające na braku informacji lub niedostateczną informację o uwarunkowaniach,
   o których mowa w art. 63 ust. 1 powoływanej ustawy uwzględnionych przy stwierdzaniu braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko
   w zakresie ochrony krajobrazu kulturowego.

W toku postępowania odwoławczego w dniu 15 lutego 2021 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie wpłynęło podanie pełnomocnika A. T. – jednej ze stron postępowania. W podaniu tym pełnomocnik strony wskazał, iż zostało mu doręczone pismo organu pierwszej instancji o przekazaniu Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Olsztynie akt przedmiotowej sprawy wraz z odwołaniem. Jednakże wskazał przy tym również, iż jak dotychczas nie została mu doręczona decyzja organu pierwszej instancji. Z uwagi na powyższe pełnomocnik strony zwrócił się o doręczenie mu wydanej przez organ pierwszej instancji decyzji środowiskowej dotyczącej przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej na działkach o numerach ewidencyjnych 10/3 i 10/4, obręb Opin, gmina Orneta, ewentualnie zaś, na wypadek wydania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie ostatecznej decyzji w przedmiotowej sprawie do czasu rozpoznania jego podania, o wznowienie postępowania.

W związku z powyższym Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie podjęło czynności w celu ustalenia czy wydana w przedmiotowej sprawie przez organ pierwszej instancji decyzja została w sposób prawidłowy doręczona A. T. W wyniku tychże czynności ustalono, że decyzja ta została prawidłowo doręczona wymienionej wyżej stronie w dniu 9 marca 2021 r. Następnie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie umożliwiło stronom zapoznanie się z materiałami zgromadzonymi w aktach sprawy oraz wypowiedzenia się co do ich treści.

 Rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, co następuje:

 Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy stanowić będą przepisy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz. U. 2021, poz. 247 ze zm.), zwana w dalej „ustawą o udostępnianiu informacji o środowisku” lub „ustawą”.

Stosownie do art. 59 ust. l pkt 2 tej ustawy przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymaga realizacja planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, jeżeli obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. l ustawy. Zgodnie zaś z art. 61 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko przeprowadza się m.in. w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Natomiast w ramach oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko określa się, analizuje oraz ocenia: bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, dobra materialne, zabytki, krajobraz (w tym krajobraz kulturowy),
wzajemne oddziaływanie między elementami wskazanymi powyżej, dostępność do złóż kopalin, ryzyko wystąpienia poważnych awarii oraz katastrof naturalnych i budowlanych, możliwości oraz sposoby zapobiegania i zmniejszania negatywnego oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, wymagany zakres monitoringu (o czym stanowi art. 62 ust. l ustawy).

Natomiast w myśl art. 63 ust. 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko stwierdza, w drodze postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, uwzględniając łącznie kryteria wskazane przez ustawodawcę w tym przepisie. Co więcej, stosownie do treści art. 64 ust. 1 tej ustawy, wskazane wyżej postanowienie organ właściwy wydaje po uzyskaniu opinii właściwego miejscowo regionalnego dyrektora ochrony środowiska, właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz organu właściwego do wydania oceny wodnoprawnej.

Wskazać należy też, iż art. 71 ust. l i 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku stanowi, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia, zaś uzyskanie tejże decyzji jest wymagane dla planowanych przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko i przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wszczyna się na wniosek pomiotu planującego podjęcie realizacji przedsięwzięcia.

W przypadku gdy nie została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach właściwy organ stwierdza brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Charakterystyka przedsięwzięcia stanowi załącznik do decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Co więcej decyzja ta wydawana jest po uzyskaniu przez organ administracji publicznej opinii, o których mowa w art. 64 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy (art. 84 ust. 1 i 2 ustawy). Przy czym, zgodnie z art. 84 ust. 1a cytowanej ustawy, w decyzji stwierdzającej brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko właściwy organ może określić warunki lub wymagania, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b lub c, lub nałożyć obowiązek wykonania działań, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 2 lit. b lub c.

Zaznaczyć należy również, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wymaga uzasadnienia, które w przypadku gdy nie została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów k.p.a., powinno zawierać informacje o uwarunkowaniach, o których mowa w art. 63 ust. 1 tej ustawy, uwzględnionych przy stwierdzaniu braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (art. 85 ust. 1 i 2 pkt 2 powoływanej ustawy). Podkreślić trzeba także, iż organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej bez przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko podaje do publicznej wiadomości informacje o wydanej decyzji i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz dokumentacją sprawy.

Mając powyższe na uwadze podkreślić należy, że planowane przez wnioskodawcę przedsięwzięcie polegające na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy do 1 MW, które ma zostać zrealizowane na działkach o numerach ewidencyjnych 10/3 i 10/4, położonych w obrębie geodezyjnym Opin, gmina Orneta, jest zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 54 lit. „b” rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (t.j. Dz. U. 2019, poz. 1839) przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Co za tym idzie obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla tego typu inwestycji, w drodze postanowienia, stwierdza organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W przedmiotowej sprawie nie może również budzić jakichkolwiek wątpliwości, że Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie, Dyrektor Zarządu Zlewni w Elblągu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie oraz Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lidzbarku Warmińskim wyrazili opinię, iż dla planowanego przez wnioskodawcę przedsięwzięcia nie istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.

Podkreślić w tym miejscu zatem należy, że w przypadku przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko brak wydania postanowienia w przedmiocie nałożenia obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko nie oznacza, iż organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach nie bada oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko. Oznacza to natomiast, że już na samym początku realizacji przedsięwzięcia wszystkie jego skutki środowiskowe są dobrze znane i nie budzą wątpliwości. Co za tym idzie nie wydając postanowienia w przedmiocie nałożenia na wnioskodawcę obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko organ pierwszej instancji uznał więc, iż informacje zawarte w karcie informacyjnej przedsięwzięcia są wystarczające,
aby przewidzieć wszystkie środowiskowe skutki realizacji przedsięwzięcia i nie będzie konieczne nakładanie na inwestora uwarunkowań określonych w art. 82 ust. 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Organ przesądził jednocześnie, iż planowane przedsięwzięcie nie będzie ponadnormatywnie oddziaływać na środowisko.

Ponadto brak nałożenia przez organ pierwszej instancji na wnioskodawcę obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko powoduje też szereg istotnych konsekwencji procesowych. Zgodnie bowiem z brzmieniem regulacji zawartej w art. 84 powołanej wyżej ustawy w przypadku, gdy nie została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach właściwy organ stwierdza brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Wskazać również należy, iż zgodnie z treścią art. 79 ust. 1 tej ustawy w wypadku, gdy w ramach prowadzonego postępowania nie była przeprowadzana ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, organ nie ma obowiązku zapewnienia udziału społeczeństwa w toczącym się postępowaniu.

W tym stanie rzeczy uznać zatem należy, iż w będącej przedmiotem odwołania decyzji organ pierwszej instancji prawidłowo stwierdził brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy do 1 MW, jakie ma zostać zlokalizowane na terenie działek ewidencyjnych o numerach 10/3 i 10/4, położonych w obrębie geodezyjnym Opin,
gmina Orneta. Z uzasadnienia tejże decyzji wynika również, iż wydając zaskarżone rozstrzygnięcie organ pierwszej instancji uwzględnił rodzaj i charakterystykę przedsięwzięcia. Organ określił bowiem zarówno skalę planowanego przedsięwzięcia, jak i wielkość zajmowanego przez nie terenu oraz ich wzajemne proporcje. Co więcej w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji opisał również wszelkie istotne rozwiązania charakteryzujące planowane przez inwestora przedsięwzięcie. Organ pierwszej instancji jednoznacznie wskazał też, iż w pobliżu planowanej inwestycji nie występują jakiekolwiek inne przedsięwzięcia, których realizacja lub funkcjonowanie mogłoby powodować kumulację oddziaływań. 

Z akt sprawy (a dokładnie karty informacyjnej przedsięwzięcia) wynika bowiem, iż planowana instalacja składać się będzie z paneli fotowoltaicznych (w ilości do 3 333 sztuk), które zostaną umieszczone na konstrukcji wsporczej (stołach fotowoltaicznych). Stoły fotowoltaiczne ustawione zostaną w rzędach, między którymi pozostawiony zostanie odstęp zapewniający optymalne warunki ekspozycji na promieniowanie społeczne (od 2 m
do 8,5 m w zależności od nachylenia stołów i ukształtowania terenu). Powierzchnia terenu pomiędzy rzędami paneli nie będzie przekształcana i pozostanie biologicznie czynna. Łączna powierzchnia stołów fotowoltaicznych z panelami w rzucie na powierzchnię wyniesie 5 500 m². W skład planowanej instalacji wchodzić ponadto będą inwertery fotowoltaiczne (około40 sztuk) służące przekształcania prądu stałego na trójfazowy prąd przemienny,
stacja transformatorowa ( 1 sztuka) oraz kablowa instalacja elektroenergetyczna.

Planowane przedsięwzięcie ma zostać ogrodzone siatką ogrodzeniową w celu zabezpieczenia przed wejściem na jego teren osób nieuprawnionych. Wnioskodawca nie planuje montażu systemu płoszenia zwierząt. Pomiędzy siatką, a powierzchnią terenu znajdować się będzie przerwa o wysokości około 5 cm umożliwiająca migrację płazów.

Przewidywana wartość napięć po stronie pierwotnej transformatora wynosić będzie 0,4 kV, natomiast po stronie wtórnej transformatora 15 kV. Co więcej napięcie robocze po stronie wtórnej sieci elektroenergetycznej wynosić będzie 15 kV.

Powierzchnia terenu zajętego przez planowane przedsięwzięcie wynosić będzie 1,72 ha i będą na niej zlokalizowane: rzędy paneli fotowoltaicznych, inwertery, stacja transformatorowa wraz z utwardzeniem, drogi dojazdowe oraz drogi wokół instalacji. Wskazana wyżej powierzchnia zabudowy uwzględnia odstępy pomiędzy poszczególnymi rzędami paneli fotowoltaicznych. W związku z realizacją planowanego przedsięwzięcia nie przewiduje się konieczności wycinki drzew. Na terenie planowanego przedsięwzięcia nie stwierdzono występowania objętych ochroną gatunkową roślin, grzybów, porostów lub zwierząt. Realizacja planowanego przedsięwzięcia nie spowoduje istotnej zmiany sposobu zagospodarowania terenu. Teren planowanego przedsięwzięcia będzie pokryty roślinnością segetalną i dziko rosnącą.

Planowane przedsięwzięcie zasadniczo będzie funkcjonowało bezobsługowo. Mycie paneli odbywać się będzie maksymalnie 2 razy w roku przy użyciu wody demineralizowanej, a w przypadku znacznych zabrudzeń powierzchni paneli do mycia wykorzystywane będą wyłącznie środki biodegradowalne.

W związku z funkcjonowaniem planowanego przedsięwzięcia nie nastąpi przekroczenie dopuszczalnych wartości natężenia pola elektrycznego, to jest 10 kV/m, oraz wartości pola magnetycznego, to jest 60 A/m, nawet w jego bezpośrednim sąsiedztwie.

Wnioskodawca przewiduje, że na etapie realizacji planowanego przedsięwzięcia wykorzystanie wody ograniczone będzie wyłącznie do celów sanitarnych oraz konsumpcyjnych. Natomiast na etapie funkcjonowania przedsięwzięcia woda wykorzystywana będzie wyłącznie do mycia szklanych powierzchni modułów fotowoltaicznych. Ponadto na etapie realizacji planowanej inwestycji szacunkowe zapotrzebowanie na energię elektryczną będzie wynosić około 10 kW/h. Przy realizacji inwestycji przewidziano także wykorzystanie benzyny lub oleju napędowego wykorzystywanych przez samochody dostawcze oraz sprzęt budowlany. Wskazać należy również, iż zarówno realizacja, jak i eksploatacja planowanego przedsięwzięcia nie będzie wiązała się z zapotrzebowaniem na energię cieplną i gazową.

W trakcie robót prowadzonych w związku z realizacją planowanego przedsięwzięcia możliwe jest powstanie pewnej ilości odpadów w postaci elementów konstrukcyjnych i opakowań, które będą zagospodarowywane przez firmę realizującą roboty budowlane. Natomiast w związku z funkcjonowaniem przedsięwzięcia nie przewiduje się możliwości powstawania odpadów produkcyjnych, czy też ścieków technologicznych. Co więcej odpady powstałe w czasie okresowych prac konserwacyjnych i remontowych będą niezwłocznie po ich wytworzeniu zagospodarowywane przez wykonawcę tychże prac. 

Z materiałów zgromadzonych w aktach sprawy wynika także, iż realizacja i eksploatacja planowanego przedsięwzięcia nie będzie wiązała się z występowaniem znaczących emisji zanieczyszczeń do środowiska, zarówno w zakresie emisji gazów i pyłów do powietrza, emisji hałasu czy też ścieków. Hałas związany z pracami budowlanymi podejmowanymi w związku z realizacją przedsięwzięcia będzie krótkotrwały i odwracalny. Aby zminimalizować jego uciążliwość planuje się wykonywanie wszelkich robót budowlanych wyłącznie w porze dziennej. Z kolei praca ogniw fotowoltaicznych nie będzie wiązała się z emisją jakichkolwiek substancji do powietrza. Ponadto panele fotowoltaiczne nie wymagają zastosowania systemu chłodzenia, który mógłby stanowić dodatkowe źródło hałasu. Wskazać należy również, iż z przedłożonej przez wnioskodawcę karty informacyjnej przedsięwzięcia oraz jej uzupełnienia wynika, że źródłem hałasu związanym z funkcjonowaniem planowanego przedsięwzięcia będą prace serwisowe i konserwacyjne (prowadzone maksymalnie 2 razy w ciągu roku). Jednakże z uwagi na częstotliwość tychże prac oraz ich krótkotrwały charakter nie będą one wpływać na pogorszenie stanu akustycznego środowiska. Z akt sprawy wynika również, iż hałas związany z pracą stacji transformatorowej oraz z koszeniem trawy nie będzie powodował ponadnormatywnego oddziaływania na tereny podlegające ochronie akustycznej, a jego oddziaływanie ograniczy się wyłącznie do terenu planowanego przedsięwzięcia. Związana z nimi emisja hałasu nie będzie powodowała ponadnormatywnego oddziaływania na obszary podlegające ochronie akustycznej.

Zwrócić należy również uwagę, że moduły fotowoltaiczne pokryte będą specjalną powłoką antyrefleksyjną, która ograniczać będzie odbijanie promieni słonecznych. Co za tym idzie planowane przedsięwzięcie nie będzie stanowić zagrożenia dla zdrowia ludzi, ani nie będzie dla nich w najmniejszym stopniu uciążliwe. Wskazać trzeba także, iż do realizacji inwestycji użyte zostaną materiały, w tym moduły fotowoltaiczne, odpowiednio zabezpieczone i odporne na niekorzystne zjawiska atmosferyczne oraz zmiany klimatu (takie jak wzrost temperatury powietrza, wzrost ilości opadów lub wydłużone okresy suszy). Tym samym do minimum zniwelowane zostanie ryzyko wystąpienia w związku z realizacją lub eksploatacją planowanego przedsięwzięcia poważnych awarii, czy też katastrof naturalnych lub budowlanych.

Na etapie realizacji planowanego przedsięwzięcia jego ewentualne negatywne oddziaływanie na środowisko gruntowo-wodne zostanie ograniczone poprzez zapewnienie odpowiedniego stanu technicznego sprzętu budowlanego i pojazdów wykorzystywanych przy robotach budowlanych, właściwą technologię wykonywanych prac oraz wybór lokalizacji zaplecza budowy poza terenami szczególnie wrażliwymi na zanieczyszczenia.
Ponadto zaplecze budowy będzie wyposażone w system odbioru i odprowadzania ścieków bytowych poprzez użytkowanie przenośnych toalet typu TOI TOI, z których nieczystości będą odbierane przez wyspecjalizowane podmioty. Na etapie eksploatacji planowanego przedsięwzięcia jedynym urządzeniem mogącym powodować ewentualny wyciek oleju lub cieczy w razie awarii jest transformator. Z uwagi na powyższe zostanie on umieszczony w specjalnym kontenerze posiadającym szczelną, metalową podłogę oraz podwyższone progi w drzwiach (w celu zabezpieczenia przed ewentualnym wyciekiem). Ponadto kontener zostanie ustawiony na utwardzonym podłożu.

Zwrócić należy także uwagę, iż wydając decyzję będącą przedmiotem odwołania organ pierwszej instancji wziął pod uwagę usytuowanie planowanego przedsięwzięcia, z uwzględnieniem możliwego zagrożenia dla środowiska przy istniejącym i planowanym użytkowaniu terenu, zdolności samooczyszczania się środowiska i odnawiania się zasobów naturalnych, walorów przyrodniczych i krajobrazowych oraz uwarunkowań miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Planowana inwestycja ma bowiem zostać zlokalizowana na terenie użytkowanym dotychczas rolniczo, który nie jest położony na obszarach objętych ochroną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (w tym w obszarze Natura 2000 bądź w obszarze chronionego krajobrazu). Tym samym z uwagi na rodzaj, skalę i zasięg oddziaływania planowanej inwestycji nie przewiduje się jej negatywnego wpływu na cele i przedmiot ochrony obszarów Natura 2000 oraz ich integralność. Po powstaniu inwestycji biologicznie czynna powierzchnia zajętego pod nią terenu ulegnie jedynie nieznacznemu zmniejszeniu. Na terenie planowanego przedsięwzięcia oraz obszarze jego przewidywanego oddziaływania nie stwierdzono występowania roślin i zwierząt objętych ochroną prawną. Ponadto teren, na którym planowane przedsięwzięcie ma zostać zrealizowane nie jest objęty ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest poza miejscem występowania: obszarów wodno-błotnych, obszarów stref ochronnych ujęć wód, obszarów ochronnych wód śródlądowych, obszarów przylegających do jezior, a także obszarów zagrożenia powodzią. Z materiałów zgromadzonych przez organ pierwszej instancji w toku postępowania wynika natomiast, że planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest w regionie dorzecza Wisły – region Dolnej Wisły, w zlewni jednolitej części wód powierzchniowych rzecznych o kodzie: PLRW200017566569 oraz w obszarze jednolitej części wód podziemnych o kodzie PLGW200019. Jednakże z uwagi na rodzaj, zakres i charakter przedsięwzięcia jego realizacja i eksploatacja nie będzie negatywnie oddziaływać na jednolite części wód podziemnych i powierzchniowych. Co więcej z uwagi na planowane rozwiązania techniczne chroniące środowisko nie przewiduje się, aby funkcjonowanie planowanego przedsięwzięcia powodowało ryzyko nieosiągnięcia celów środowiskowych zawartych w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły, a także realizacja planowanego przedsięwzięcia nie wpłynie negatywnie na osiągnięcie celów środowiskowych zarówno jednolitych części wód powierzchniowych, jak i podziemnych.

Wydając decyzję będącą przedmiotem odwołania organ pierwszej instancji rozważyłteż rodzaj, cechy i skalę możliwego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia. Wskazać bowiem należy, iż zgodnie ustaleniami dokonanymi na podstawie zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na środowisko będzie niewielkie i związane głównie z etapem jego realizacji.
Wiązać się one mogą ze wzrostem emisji hałasu oraz emisji gazów i pyłów do powietrza w związku z prowadzonymi robotami budowlanymi (w tym miedzy innymi pracą maszyn budowlanych i ruchem pojazdów mechanicznych). Przy czym zaznaczyć należy, że oddziaływanie to będzie miało charakter wyłącznie lokalny i krótkotrwały. Z eksploatacją planowanego przedsięwzięcia nie będzie wiązała się emisja jakichkolwiek zanieczyszczeń do powietrza, jak również powstawanie ścieków bytowych lub technologicznych. Co więcej eksploatacja planowanego przedsięwzięcia nie będzie powodowała ponadnormatywnej emisji hałasu na tereny objęte ochroną akustyczną.

Wskazać należy również, iż ze względu na lokalny charakter i niewielką skalę planowanego przedsięwzięcia, a także jego znaczną odległość od granic kraju przedsięwzięcie nie będzie źródłem oddziaływania transgranicznego. Co więcej z akt sprawy nie wynika, aby w pobliżu planowanego przedsięwzięcia znajdowały się inne przedsięwzięcia o podobnym charakterze. Ponadto wszelkie oddziaływania związane z funkcjonowaniem planowanego przedsięwzięcia mają się zamknąć w granicach terenu, na którym ma on zostać zrealizowany. Tym samym nie będzie dochodziło do kumulacji oddziaływań.

Ponadto organ pierwszej instancji określił charakterystykę planowanego przedsięwzięcia, która stanowi załącznik do będącej przedmiotem odwołania decyzji.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż analiza akt przedmiotowego postępowania prowadzi do wniosku, że organ pierwszej instancji w sposób prawidłowy rozważył i dokonał określenia rodzaju i miejsca realizacji przedsięwzięcia, dokonał jego charakterystyki z uwzględnieniem skali przedsięwzięcia i wielkości zajmowanego terenu, kwestii kumulowania się oddziaływań na środowisko, wykorzystania zasobów naturalnych, emisji i występowania innych uciążliwości, rodzaju i skali oddziaływania, ryzyka awarii, usytuowania na terenach podlegających ochronie. Co więcej ustalenia dokonane przez organ pierwszej instancji dokonane we wskazanym wyżej zakresie pozostają zgodne z  opiniami wyrażonymi przez organy specjalistyczne to jest: Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie, Dyrektora Zarządu Zlewni w Elblągu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie oraz Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lidzbarku Warmińskim. W wydanej decyzji organ pierwszej instancji uwzględnił również w pełnym zakresie opinie wydane przez wskazane wyżej organy współdziałające (w szczególności w zakresie warunków, jakie winny zostać spełnione na etapie realizacji i eksploatacji planowanego przedsięwzięcia oraz wymagań dotyczących ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia w projekcie budowlanym).

Z tego względu, w ocenie składu Kolegium orzekającego w przedmiotowej sprawie, uzasadnienie będącej przedmiotem odwołania decyzji spełnia wymagania określone przez ustawodawcę w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku. Zaskarżona decyzja nie tylko spełnia bowiem wszelkie wymagania wynikające z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego (a w szczególności określone w art. 107 k.p.a.), lecz również zawiera informacje o uwarunkowaniach, o których mowa w art. 63 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, uwzględnionych przy stwierdzaniu braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

W ocenie Kolegium wskazać należy także, iż organ pierwszej instancji prawidłowo odniósł się do kryteriów wymienionych w tym artykule, które zostały poddane analizie przy wydawaniu decyzji stwierdzającej brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko z punktu widzenia konkretnego postępowania. Jest to bowiem podstawowy aspekt wydawanej decyzji. Należy wskazać, że organ prowadzący postępowanie uznał, że cechy charakterystyczne przedsięwzięcia nie rodzą obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i zawarł w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji informacje mające umożliwić stwierdzenie, że rozstrzygnięcie to zostało podjęte na podstawie należytego rozpoznania zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Ponadto z uwagi na okoliczność, iż teren planowanego przedsięwzięcia nie jest objęty aktualnymi postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w przedmiotowej sprawie nie zachodzi, wynikająca z treści art. 80 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenie oddziaływania na środowisko, negatywna przesłanka wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w postaci niezgodności lokalizacji planowanego przedsięwzięcia z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Odnosząc się natomiast do wniesionego przez M. Z. odwołania w zakresie, w jakim nie zostało to dotychczas uczynione wskazać należy, że  nie zasługuje na uwzględnienie podniesiony w odwołaniu zarzut wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem art. 61 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 w związku z art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. ca oraz art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku polegające na nieprzeprowadzeniu oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na krajobraz , w tym krajobraz kulturowy, oraz zawarcie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji niedostatecznych informacji o uwarunkowaniach wskazanych w art. 63 ust. 1 ustawy,
które zostały uwzględnione przy stwierdzeniu braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w zakresie ochrony krajobrazu, w tym krajobrazu kulturowego. Wskazać bowiem należy, iż organ pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji jednoznacznie wskazał na fakt zlokalizowania planowanego przedsięwzięcia na terenach o krajobrazie rolniczym, a także stosunkową niewielką wysokość konstrukcji stołów fotowoltaicznych (maksymalnie do 4 m). Z tych względów, w ocenie organu pierwszej instancji, realizacja planowanego przedsięwzięcia nie będzie w sposób negatywny wpływała na krajobraz (s. 6 uzasadnienia zaskarżonej decyzji). Co więcej organ pierwszej instancji wskazał również, iż nie przewiduje negatywnego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na krajobraz kulturowy. Odnosząc się w tym zakresie do podnoszonych w toku postępowania przez strony wątpliwości organ pierwszej instancji wskazał, że przydrożna kapliczka zlokalizowana w pobliżu terenu, na którym ma zostać zrealizowane planowane przedsięwzięcie, oraz teren wokół niej nie zostały wpisane do rejestru zabytków, ani ujęte w wojewódzkiej ewidencji zabytków. Na terenie tym nie znajdują się także stanowiska archeologiczne objęte ochroną konserwatorską. W związku
z tym, w ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie, uznać należy, że realizacja i funkcjonowanie planowanego przedsięwzięcia nie będzie negatywnie oddziaływało na krajobraz kulturowy. Podkreślić również należy, iż z materiałów zgromadzonych w aktach sprawy nie wynika, aby realizacja i funkcjonowanie planowanego przedsięwzięcia mogło doprowadzić do zniszczenia lub uszkodzenia wskazanej wyżej kapliczki przydrożnej. Co więcej ustalenia te potwierdzone zostały w toku prowadzonego postępowania przez Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a więc niewątpliwie organ posiadający niezbędną wiedzę specjalistyczną pozwalającą na właściwą ocenę poruszanego zagadnienia. Tym samym stanowisko organu pierwszej instancji w przedmiotowej kwestii uznać należy za prawidłowe i posiadające oparcie
w zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym.

W tym stanie rzeczy należało orzec jak na wstępie. Decyzja niniejsza jest ostateczna, nie służy od niej dalszy środek odwoławczy.

Na decyzję przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Skargę składa się za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie (ul. M. Kajki 10/12, 10 – 457 Olsztyn), w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji. Skarga wina odpowiadać wymogom przewidzianym w art. 57 § 1 w zw. z art. 46 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2019, poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej „p.p.s.a.”, tzn. winna zawierać oznaczenie sądu, imię, nazwisko lub nazwę skarżącego, oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby skarżącego, a w razie ich braku – adresu do doręczeń, wskazanie zaskarżonego postanowienia, oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, podpis osoby wnoszącej skargę, a w przypadku wniesienia jej przez pełnomocnika – jego podpis z załączeniem pełnomocnictwa do skargi. Do skargi należy dołączyć jej odpisy w ilości po jednym dla każdej ze stron uczestniczących w postępowaniu administracyjnym oraz dla organu, którego postanowienie jest przedmiotem zaskarżenia.

Wpis stały w sprawach skarg nieobjętych wpisem stosunkowym z zakresu ochrony środowiska i przyrody wynosi 200 zł. Stronie może być przyznane prawo pomocy na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Wniosek ten wolny jest od opłat sądowych (art. 243 § 1 p.p.s.a.). Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 p.p.s.a.). W myśl art. 254 § 1 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy oraz wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej składa się do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. Strona, która nie ma miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby  na obszarze właściwości sądu, o którym mowa w § 1, może złożyć wniosek w innym wojewódzkim sądzie administracyjnym. Wniosek ten przesyła się niezwłocznie do sądu właściwego (§2).

 

Przewodniczący:        -           ………………………………………………

Członkowie:               -           ……………………………………………..

Otrzymują:

1. Strony postępowania według wykazu;
2. Burmistrz Ornety (z aktami sprawy).

 

Do wiadomości:

1. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie;
2. Dyrektor Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie;
3. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lidzbarku Warmińskim.